To aekbc.gr σας παρουσιάζει τη συνέντευξη του Αλέξανδρου Αμερικάνου, του εξαιρετικού ηθοποιού που υποδύεται στην ταινία «1968» τον αείμνηστο αρχηγό της «Βασίλισσας» Γιώργο Αμερικάνο.
Η συνέντευξη έχει καταχωρηθεί στο «Match Programme» το οποίο θα διανεμηθεί απόψε στο Κλειστό του ΟΑΚΑ, στην αναμέτρηση του BCL, AEK – Στρασμπούρ.
«Από τα πέντε χρόνια μου, που ασχολήθηκα με το μπάσκετ η σκιά του Γιώργου Αμερικάνου ήταν έντονη. Ο πατέρας μου δεν το έλεγε, αλλά ξέρω, ότι μέσα του είχε καημό να συνεχιστεί η ιστορία. Ήταν βάρος ασήκωτο για μένα το επώνυμο και να έχω απέναντι ακόμη και μεγαλύτερα παιδιά να συναγωνιστώ. Φορτώθηκα με ευθύνες», δήλωσε.
Και συμπλήρωσε: «Ένας λόγος, λοιπόν, πέρα από την αυτονόητη τιμή, ότι παραγωγοί είναι ο κύριος Αγγελόπουλος και η ΑΕΚ της καρδιάς μου, που είπα το «ναι» στην ταινία είναι η οικογένειά μου. Ήταν ένα από τα καλύτερα δώρα της ζωής τους. Για να μην πω, πως αισθάνθηκε ο Θανάσης όταν το έμαθε. Προσπάθησε να μη το δείξει, αλλά είμαι βέβαιος, ότι… τρελάθηκε από τη χαρά του».
Τι ήταν ο Γιώργος Αμερικάνος για τον πατέρα του Θανάση και τον παππού του Αλέκο: «Ήταν ο ήρωάς τους. Δεν υπήρχε ημέρα, που να μην τον σκέφτονται. Τον θαύμαζαν. Ήταν ο μεγαλύτερος ήρωας της Ελλάδας για εκείνους, όπως ήρωες ήταν όλοι οι αθλητές τότε για μένα. Πρόσφυγες οι περισσότεροι. Μέσα από κακουχίες. Και έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης. Και σήμερα τα έχουμε σχεδόν όλα και βαρυγκομούμε. Δεν μπορούμε πρώτοι στο… χωριό. Ο Γιώργος Αμερικάνος έφτασε πρώτος στον κόσμο! Παγκόσμιος…»
Για την καταγωγή του: «Είμαι υπερήφανος, που έλκω καταγωγή κι από τις δυο πλευρές της οικογένειας από τη Μικρά Ασία. Από Τσεσμέ (Κρήνη), Βουρλά και Αϊβαλί. Μεγαλωμένοι στην Κοκκινιά. Μπήκα στην ταινία και ένιωσα τόσο γρήγορα πολλά συναισθήματα.
Για τις Αλησμόνητες Πατρίδες και όλα αυτά. Η ζωή μου όλη είναι η ΑΕΚ. Oι συμπτώσεις… ΑΕΚ. Αρκεί να σας πω, ότι η κόρη μου Μελίσσα γεννήθηκε 4 Απριλίου, πάνω στην επέτειο του Κυπέλλου Κυπελλούχων».
Για το τι θυμάται από τον Γιώργο Αμερικάνο: «Το γέλιο του! Το πιο χαρακτηριστικό γέλιο, που έχω ακούσει στη ζωή μου. Έδειχνε αυτό ακριβώς που ήταν ο Γιώργος. Ένας άνθρωπος πληθωρικός, αλλά και ταυτόχρονα ψυχούλα. Μου έδινε συμβουλές όταν ξεκίνησα το μπάσκετ. «Πάντα να κοιτάς το καλάθι», μου έλεγε. «Τον στόχο». Ήμουν στους Παμπαίδες της ΑΕΚ». Οι αντιδράσεις για την ταινία: «Η ξαδέρφη μου και συνάδελφός σας, η Χριστίνα, όταν κατεβαίναμε τις σκάλες του «Παλλάς», μού είπε ότι «σε κάποια φάση της ταινίας ήμουν ίδιος ο πατέρας της, ο Γιώργος. Τέλος πάντων, όλα τα μέλη της οικογένειάς μου ήταν συγκινημένα.Η ταινία θα δώσει νέα ώθηση στον κόσμο. Όλοι μας θέλουμε να ξαναδούμε την ΑΕΚ να ξαναφοράει το στέμμα της. Να ξαναγίνει Βασίλισσα. Να χαρεί εκεί πάνω και ο «Παγκόσμιος» και ο παππούς μου Αλέκος…»
Για τον Μάκη Αγγελόπουλο: «Είχα την τιμή να τον γνωρίσω στο «Παλλάς». Έκανε τις απαραίτητες συστάσεις ο Τάσος Μπουλμέτης. Τι να πω γι’ αυτό, που έκανε; Δεν το περίμενα. Όταν ακούστηκε ως φήμη πριν από δυόμιση χρόνια δεν το πίστεψα». Και κατέληξε: Είμαστε καχύποπτοι γενικώς οι άνθρωποι. Το συζητάγαμε με τον πατέρα μου και λέγαμε «λες να γίνει;». Όταν άρχισε αυτό ν’ αποκτά σάρκα και οστά και ότι μπροστάρης θα είναι ο Τάσος Μπουλμέτης συγκινήθηκα. Όταν δε, μου έγινε και η πρόταση να υποδυθώ τον Γιώργο Αμερικάνο… μού λύθηκαν τα γόνατα. Το ότι θα ζούσα έστω μέσα από κινηματογραφικές λήψεις, έστω το ένα τοις χιλίοις αυτά, που έζησε εκείνος μού έμοιαζε εξωφρενικό. Να ευχηθώ να συνεχίσει ο κύριος Αγγελόπουλος με τον ίδιο ζήλο να κάνει πράγματα για την ΑΕΚ. Να δείχνει την ίδια αγάπη. Αγάπη θέλει αυτή η ομάδα. Κάποιοι προηγούμενοι έπαιρναν αγάπη, δεν έδιναν. Δεν έκτιζαν, γκρέμιζαν. Όπως γκρέμισαν και τα γήπεδα. Το «Νίκος Γκούμας» και το «Γιώργος Μόσχος». Κι αν κτίσει και… γήπεδο μπάσκετ ο Πρόεδρος, τι να πω; Ανδριάντα πρέπει να του φτιάξουμε».