Η ταινία-έπος «1968», παραγωγής ΑΕΚ ΒC-Μάκη Αγγελόπουλου, θ’ ανοίξει το 26ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, στο Σίδνεϊ, στις 8 Οκτωβρίου (20:30, ώρα Αυστραλίας).
Ο Τάσος Μπουλμέτης, σκηνοθέτης της ταινίας και επικεφαλής του Ιστορικού, Πολιτιστικού και Αθλητικού Αρχείου της ΑΕΚ BC, μίλησε στην εφημερίδα της Ομογένειας «Κόσμος».
Το δημοσίευμα της εφημερίδας της 24/09/19:
Αρχές Οκτωβρίου ξεκινάει ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα στην Αυστραλία.Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου και όλη η ομογένεια αναμένεται να ζήσει στιγμές μοναδικές. Στην πρεμιέρα θα προβληθεί η ταινία «1968» του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη. Μία ταινία, που εκτυλίσσεται στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών με την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ να φέρνει τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο ομαδικού αθλήματος στην πατρίδα μας τον Απρίλιο του 1968. Μια εποχή ταραγμένη για όλο τον κόσμο. Έναν μήνα πριν ξεκινά το κίνημα για την ανεξαρτητοποίηση της Τσεχοσλοβακίας που οδήγησε στην «Άνοιξη της Πράγας», ακολουθεί ο Μάης του ‘68, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις για το Βιετνάμ, η δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι και άλλα.
Η ταινία «1968» έχει κατακτήσει πάμπολλες διακρίσεις. Στο φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου του Λος Άντζελες έλαβε δύο βραβεία. Του κοινού (καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ) και το βραβείο της κριτικής επιτροπής ως καλύτερης ταινίας για τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο απέδωσε ένα ιστορικό γεγονός με στοιχεία μυθοπλασίας. Επίσης διακρίθηκε στο φεστιβάλ του Μιλάνου, της Νέας Υόρκης και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.
Το ενθουσιώδες δραματικό ντοκιμαντέρ βασίζεται στην αληθινή ιστορία για τον αγώνα μπάσκετ του 1968 της ΑΕΚ και της Σλάβιας Πράγας που ενώνει την Ελλάδα σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και όπως λέγεται η χρονιά του οργισμένου πλανήτη. Ήταν λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας του «Νοτιά» το 2016 δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την ΑΕΚ μας λέει ο σκηνοθέτης «και μου είπαν ότι θέλει να με συναντήσει ο πρόεδρος την ΚΑΕ Μάκης Αγγελόπουλος».
«Πράγματι βρεθήκαμε και μου είπε ότι σε δύο χρόνια συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τότε που η ΑΕΚ αναδείχθηκε κυπελλούχος Ευρώπης στο μπάσκετ. Ήθελε να κάνει μία επετειακή ταινία και ήθελε να την αναλάβω εγώ που είμαι φίλος της ομάδος και γεννημένος στην Πόλη…»
-Τι αποκομίσατε από την πρώτη σας συνάντηση με τον κύριο Αγγελόπουλο;
«Πρόκειται για έναν παράγοντα ευρωπαϊκών διαστάσεων. Ευγενέστατος, γλυκομίλητος, οραματιστής με ήθος και αξιοπρέπεια. Έκτοτε γίναμε φίλοι και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι άνθρωπος των έργων και έχει μεγάλα όνειρα για την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ».
-Πώς αντιδράσατε στην πρόταση του Μάκη Αγγελόπουλου;
«Ήμουνα σε μία φάση που μόλις είχα τελειώσει την ταινία «Νοτιάς» και η κούραση με έκανε διστακτικό. Τελικά είπα το ναι και άρχισα να συγκεντρώνω υλικό για να δημιουργηθεί ένα αρχείο».
-Η έρευνά σας για την ταινία από πού ξεκίνησε και πού κατέληξε;
«Συγκεντρώθηκε ένα τεράστιο υλικό. Ξεκινήσαμε με τις μαρτυρίες των ζωντανών πρωταγωνιστών. Παικτών, παραγόντων, του Βασίλη Γεωργίου που μετάδωσε ραδιοφωνικά τον αγώνα, η μετάδοση του οποίου έχει χαραχθεί έντονα στην μνήμη όλων, συγγενείς των πρωταγωνιστών και φιλάθλων. Στο σύνολο το οπτικοακουστικό υλικό που συγκεντρώσαμε ξεπερνά τις 24 ώρες. Στη σκέψη μου είχα τη δημιουργία ντοκιμαντέρ αλλά στο υποείδος του docufiction που αφορά στην καταγραφή του γεγονότος του ντοκουμέντου με προσθετικά στοιχεία μυθοπλασίας. Όπως και έγινε”.
-Πώς καταλήξατε στους χαρακτήρες των ηθοποιών;
«Οι χαρακτήρες αυτοί αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα εκείνης της εποχής. Οι ιστορίες τους εξελίσσονται παράλληλα με την ταινία».
-Ποιο είναι το concept της ταινίας;
«Το concept αφορά την ιστορική μνήμη. Βλέποντας την ταινία γινόμαστε μάρτυρες της ιστορίας της ΑΕΚ και της νεότερης ελληνικής ιστορίας”.
-Θυμάστε εκείνο τον αγώνα;
«Βεβαίως. Ήταν το γεγονός που είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων. Τον είχα ακούσει στα 11 μου χρόνια από το ραδιόφωνο μαζί με τον πατέρα μου όπως οι πιο πολλοί Έλληνες. Τα συναισθήματα ήταν πρωτόγνωρα».
-Δηλώνετε φίλος της ΑΕΚ, η ταινία περιγράφει την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της ομάδος αλλά παρόλα αυτά λέτε ότι η ταινία δεν είναι για την ΑΕΚ. Πως το εξηγείτε;
«Δεν είναι ταινία για την ΑΕΚ. Είμαι απόλυτος σε αυτό. Εκείνο το βράδυ σημαδεύτηκε από την μεγαλύτερη επιτυχία σε όλα τα αθλήματα μέχρι τότε, έτυχε να ευρίσκεται η ΑΕΚ. Ήταν μία άλλη εποχή τότε και με άλλα ήθη. Όλη η Ελλάδα ήταν στο πλευρό εκείνης της ομάδος που διέθετε εξαιρετικούς Έλληνες παίκτες. Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί ήταν στο πλευρό της ΑΕΚ».
-Είστε φίλος του μπάσκετ η του ποδοσφαίρου;
«Του μπάσκετ. Μάλιστα αποφάσισα να ασχοληθώ με το άθλημα όταν ερωτεύτηκα μια κοπέλα που της άρεσε το μπάσκετ. Έτσι γράφτηκα στο Μαρούσι για να παίξω αλλά δεν ήμουνα καλός παίκτης. Σταμάτησα και αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης».
-Διηγηθείτε μας μια ξεχωριστή στιγμή από την ταινία;
«Ψάχναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα να βρούμε έναν συγγενή του αειμνήστου Γιώργου Μόσχου και ένα βράδυ έλαβα ένα μήνυμα από την κόρη του Μαρία η οποία μόλις είχα δει το τρέιλερ και μου θύμισε ότι υπήρξαμε συνεργάτες και είχαμε βρεθεί κάποιο καλοκαίρι σε ένα νησί».